میهن سلامت مجله پزشکی و سلامت میهن سلامت
نوشته های مشابه
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیو اطلس، پروتئین تائو یکی از نشانگرهای کلیدی در ایجاد بیماری‌های تخریب عصبی از جمله آلزایمر است. یافته جدید مربوط به همکاری بین محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و شرکت داروسازی ژاپنی Eisai است که در ۲۰۲۲ میلادی دپارتمان تحقیق برای روش‌های پیشگیری و درمان جدید آلزایمر را تأسیس کرد.
محققان در این پژوهش روی یک داروی خواب‌آور به نام lemborexant که با نام تجاری «دیویگو» (Dayvigo) تمرکز کردند. دیویگو برخلاف آرام‌بخش‌ها یک داروی ضعیف‌کننده سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که عملکرد اورکسین، یک انتقال‌دهنده عصبی تنظیم و ترویج‌کننده بیداری را مسدود می‌کند. این دارو در حقیقت یک درمان جدید ضد بی‌خوابی است که در دسامبر ۲۰۱۹ میلادی تایید شده است.
آنتاگونیست‌های گیرنده اورکسین نیز یک درمان نویدبخش برای افسردگی به‌حساب می‌آیند.
دیوید هولتزمن پروفسور عصب‌شناسی دانشگاه واشنگتن در این باره می‌گوید: ما از مدت‌ها قبل می‌دانستیم بی‌خوابی عامل ریسکی برای بیماری آلزایمر است. در پژوهش جدید ما نشان دادیم lemborexant خواب را بهتر می‌کند و پروتئین تائو را کاهش می‌دهد که به نظر می‌رسد عامل اصلی آسیب عصب‌شناختی است که در آلزایمر و چند اختلال مرتبط می‌بینیم. ما امیدواریم این یافته به تحقیقات بیشتر درباره داروی خواب‌آور مذکور و توسعه درمان‌های جدیدی منجر شود که از گزینه‌های فعلی کارآمدتر هستند.
در این تحقیق موش‌هایی که به طور ژنتیکی مهندسی شده بودند تا مستعد تجمیع پروتئین تائو باشند، مورد بررسی قرار گرفتند. به این حیوانات lemborexant یا یک داروی خواب‌آور دیگر به نام زولپیدم داده شد که مربوط به دسته متفاوتی از داروهای بی‌خوابی است.
موش‌هایی که lemborexant دریافت کردند حجم مغزشان در ناحیه هیپوکاموس که منطقه‌ای حساس برای عملکرد شناختی سالم است، ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از حیواناتی بود که زولپیدم دریافت کردند. هرچند هر دو دارو به یک‌میزان خواب در حیوانات منجر شدند. البته باید توجه داشت کاهش حجم مغز یک نشانه بارز تخریب عصبی است.