این استاد روانشناسی بالینی با بیان اینکه خودکشی نه تنها یک مرگ تلخ، بلکه آغاز درد و سوگ طولانیمدت برای بازماندگان است، گفت: این تجربه دردناک برای خانوادهها، دوستان، روانشناسان و مددکاران، یک بحران روانی جدی است که میتواند منجر به تروما و اختلالات روانی متعدد شود. مشاهده صحنههای دلخراش، مانند مواجهه کودکی با جسد خالهاش که خودکشی کرده است، نشاندهنده ابعاد پیچیده و طاقتفرسای این معضل است.
بر اساس تحقیقات ارائهشده در این نشست، افرادی که شاهد مرگ بر اثر خودکشی عزیزانشان هستند، در معرض خطر بالای مشکلات روانی قرار دارند و احتمال اقدام به خودکشی در میان بازماندگان بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد.
نوری با اشاره به نمونههای واقعی، افزود: در مواردی دیده شده است که یک فرد پس از فوت برادر یا خواهرش به دنبال او اقدام به خودکشی کرده است؛ این موضوع اهمیت حمایتهای مداوم و مراقبت ویژه از بازماندگان را نشان میدهد.
نوری همچنین به کمبود آموزش و اطلاعرسانی مناسب در جامعه درباره خودکشی اشاره کرد و گفت: تصورات غلط و تابوهای موجود، فشار روانی بازماندگان را تشدید میکند و مانع از دریافت حمایتهای لازم میشود. اگر مداخلات روانشناختی و مددکاری به موقع انجام نشود، رنج و عذاب بازماندگان ممکن است به خودکشیهای بعدی منجر شود.
بررسی سوابق فرد و خانواده در مواجهه با افکار خودکشی، از اهمیت بالایی برخوردار است و نباید کوچکترین نشانهای از این خطر نادیده گرفته شود.
بازماندگان اغلب با سوالات بیپاسخ بسیاری چون چرا این اتفاق افتاد؟ آیا میتوانستم کمک کنم؟ مواجهاند که باعث نشخوارهای فکری و افزایش احساس گناه میشود. این چرخه منجر به وخامت وضعیت روانی آنها میشود.
نوری تاکید کرد: ترومای ناشی از خودکشی، نهتنها باورهای فرد درباره زندگی و آینده را متزلزل میکند، بلکه میتواند احساس بیکفایتی و شکست عمیقی در فرد ایجاد کند. حمایتهای تخصصی و مراقبتهای مستمر روانی و اجتماعی برای بازماندگان، حیاتی است تا آنها بتوانند از این بحران عبور کنند و به زندگی بازگردند.
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی گفت: یکی از چالشهای جدی در حوزه سلامت روان، پیامدهای روانی و اجتماعی خودکشی برای بازماندگان آن است؛ موضوعی که به گفته کارشناسان، میتواند زندگی این افراد را به کلی متحول و دنیای ذهنی و روانیشان را ویران کند.
وی با اشاره به اینکه خودکشی تنها به فوت فرد ختم نمیشود بلکه آغاز رنج و درد عمیق برای خانواده، دوستان و اطرافیان است، تاکید کردند: بازماندگان پس از تجربه این حادثه، دچار اختلال استرسی پس از حادثه (PTSD) میشوند و ذهنشان همواره درگیر تصاویر و خاطرات دردناک آن روزهاست.