
دکتر محمد اسماعیل قیداری در گفتگو با خبرنگار وبدا، اظهار داشت: در این موضوع، اعتقاد شخصی خودم را عملی و اجرایی کردم و هیچ گاه قصد تظاهر نداشتم. اعتقاد دارم که در امور رفاهی، وجود تفاوت در محیط های کاری مضر است.
وی افزود: احساس دوگانگی زیبا و زیبنده نیست که عده ای تصور کنند درجه یک یا درجه دو هستند که ناخوشایند است و سازمان را دچار مساله و مشکل می کند. بعد از انتخاب به عنوان سرپرست دانشگاه، تاکید داشتم که ما هم باید غذایی را مصرف کنیم که کارمندان و دانشجویان، همان را مصرف می کنند.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یادآور شد: این کار چند ویژگی دارد؛ اینکه دیگران هم فکر می کنند ما همانند آنها هستیم و از سوی دیگر متوجه می شویم که کیفیت غذا، مناسب یا نامناسب است در حالیکه اگر هر روز غذای با کیفیت مصرف کنیم، متوجه نمی شویم که کیفیت غذای دانشجویان و کارمندان، چگونه است.
دکتر قیداری به ذکر خاطره ای از دوران مسئولیت خود در کردستان پرداخت و گفت: زمانی که در استان کردستان مسئولیت داشتم، اتفاقی رخ داد که یک ماده مسموم کننده در یکی از سدهای آنجا وجود داشت که برای ایجاد اعتماد و اطمینان به مردم کردستان، خودم و فرزندم در تلویزیون از آب همان سد مصرف کردیم.
وی در پایان کاهش تفاوت ها را باعث کمتر کردن تعارضات دانست و گفت: در این شرایط است که همدلی بیشتر می شود و انسانها و نیروها احساس یکسان و برابر بودن دارند.