میهن سلامت مجله پزشکی و سلامت میهن سلامت
نوشته های مشابه
خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: پیاده‌روی اربعین در اصل به‌عنوان یک مراسم مذهبی برای یادبود شهادت امام حسین (ع) و یارانش از قرن‌ها پیش در کربلا برگزار می‌شد. طبق منابع تاریخی، اولین پیاده‌روی رسمی در روز چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) توسط اهل بیت و یاران امام، برگزار شد. این مراسم در ابتدا محدود به مردم عراق بود که از مناطق مختلف به کربلا می‌آمدند تا در عزاداری اربعین شرکت کنند.
با گذشت زمان، این مراسم به‌ویژه در قرن بیستم با توسعه امکانات حمل و نقل، به یکی از بزرگ‌ترین تجمعات مذهبی جهان تبدیل شد. میلیون‌ها نفر از کشورهای مختلف به‌ویژه ایران، عراق، لبنان، پاکستان و افغانستان، برای شرکت در این پیاده‌روی به کربلا می‌آیند. اما از آنجا که بسیاری از مسلمانان به دلایل مختلف امکان حضور در کربلا را ندارند، پیاده‌روی جاماندگان اربعین در داخل کشورها برگزار می‌شود.
در ایران، این حرکت معنوی در دهه‌های اخیر به سرعت رشد کرده است. با رشد شبکه‌های اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی، پیاده‌روی جاماندگان اربعین نه تنها به یک مراسم مذهبی تبدیل شد، بلکه به یک حرکت اجتماعی بزرگ با حضور گسترده مردم از تمامی اقشار و گروه‌های سنی تبدیل شد.
تحولات پیاده‌روی اربعین در ایران؛ از حرکت مردمی تا مراسم سازمان‌دهی‌شده
پیاده‌روی جاماندگان اربعین در ایران در ابتدا به‌طور خودجوش و مردمی برگزار می‌شد. اما با گذشت زمان و افزایش تعداد شرکت‌کنندگان، سازمان‌دهی آن به سطحی حرفه‌ای‌تر رسید. شهرداری‌ها و نهادهای محلی، نیروهای داوطلب، و موکب‌های مختلف در این مراسم نقش پررنگی پیدا کردند.
در سالهای اخیر، استان‌های مختلف ایران مانند گلستان شاهد برگزاری این مراسم به‌صورت گسترده و با حضور هزاران نفر از مردم بودند. در این مسیرها، خدمات مختلفی از جمله توزیع غذا و نوشیدنی، کمک‌های پزشکی، ایستگاه‌های فرهنگی و مذهبی، و خدمات اجتماعی به راهپیمایان ارائه می‌شود.
خانواده‌ها؛ عنصر مهم همبستگی در پیاده‌روی
یکی از نکات بارز این پیاده‌روی، حضور خانواده‌ها بود. مادران با کودکانشان، پدران با فرزندانشان، حتی سالمندان با عصا و در کنار خانواده‌هایشان در مسیر راهپیمایی قرار گرفتند. این پیاده‌روی نه تنها یک حرکت مذهبی بلکه به یک اتفاق اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده که در آن، مردمی از تمام سنین و اقشار، در کنار یکدیگر برای عشق به امام حسین (ع) قدم برمی‌دارند.
مریم رضایی، مادر ۴۲ سالهای که با فرزند ۷ ساله‌اش در این پیاده‌روی شرکت کرده بود، گفت: این اولین بار است که فرزندم را به این حرکت آورده‌ام. می‌خواهم از همان ابتدا عشق به امام حسین (ع) را در دل وی ایجاد کنم. برای من و فرزندم این حرکت، درس‌های بزرگی دارد.
خدمات موکب‌ها؛ ارائه خدمت به راهپیمایان و تقویت باورهای عاشورایی
در طول مسیرهای پیاده‌روی، موکب‌های زیادی به راهپیمایان خدمات مختلفی از جمله توزیع غذا، نوشیدنی و خدمات بهداشتی ارائه می‌کردند. اما این موکب‌ها تنها در حوزه خدمات فیزیکی محدود نمی‌شدند. بسیاری از موکب‌ها به‌ویژه در شهرهای بزرگ، ایستگاه‌های فرهنگی، مذهبی و آموزشی نیز راه‌اندازی کرده بودند که در آن‌ها به تبیین تاریخ عاشورا، پیام‌های امام حسین (ع) و اهمیت قیام عاشورا پرداخته می‌شد.
علی جعفری، مسئول یکی از موکب‌های فرهنگی در گنبدکاووس، گفت: هدف ما نه تنها خدمت‌رسانی بود، بلکه می‌خواستیم پیام عاشورا و قیام امام حسین (ع) را در دل این جوانان و نوجوانان ایجاد کنیم. در ایستگاه‌های آموزشی، توضیحات مفصلی در مورد تاریخ عاشورا و واقعه کربلا داده می‌شد.
تجدید میثاق با امام حسین (ع): احساس غرور و پیوند عمیق
در ساعات پایانی پیاده‌روی، هنگامی که زائران به محل‌های از پیش تعیین‌شده رسیدند، بسیاری از آن‌ها احساس غرور و پیوند عمیق‌تری با امام حسین (ع) داشتند. صدای ذکر حسین (ع) و شعارهای عاشورایی در فضا طنین‌انداز بود و این همبستگی معنوی، حس مشترک همه حاضرین را تقویت می‌کرد.
سید مصطفی حسینی، یک شرکت‌کننده مسن که با عصای خود حرکت کرده بود، در این باره گفت: من نمی‌توانستم به کربلا بروم، اما این پیاده‌روی برای من تجدید میثاق با امام حسین (ع) است. هر قدمی که برمی‌دارم، حس می‌کنم که در کنار حرم امام حسین (ع) هستم.
پیاده‌روی جاماندگان اربعین؛ نشانه‌ای از همبستگی و عشق بی‌پایان
پیاده‌روی جاماندگان اربعین در استان گلستان به‌طور واضح نشان‌دهنده پیوند عمیق مردم با امام حسین (ع) و آموزه‌های عاشورا است. این پیاده‌روی نه تنها یک حرکت مذهبی، بلکه یک حرکت اجتماعی بزرگ بود که در آن همه اقشار مردم، از جوانان و نوجوانان گرفته تا سالمندان و خانواده‌ها، با حضور پرشور خود، عشق به امام حسین (ع) را به نمایش گذاشتند.
این حرکت معنوی و اجتماعی، پیامی از همبستگی، عشق و پیوند انسانی در دل‌واژه‌های عاشورا بود و بسیاری از شرکت‌کنندگان بر این باور بودند که حتی در غیاب کربلا، این پیاده‌روی فرصتی است تا در کنار هم، در مسیر امام حسین (ع) قدم بگذارند و آموزه‌های ایشان را در زندگی خود جاری کنند.
